… met en zonder een knipoog…
Ik Bevrijd mijn ouders van het Gevoel
dat ze hebben Gefaald.
Ik Bevrijd mijn kinderen van de Behoefte
om trots naar me toe te brengen,
zodat ze hun eigen Wegen schrijven
in overeenstemming met hun Harten,
die altijd in hun oren Fluisteren.
Over ons onvermogen om het branden te verdragen.
Victor Frankl, één van de grote denkers van de vorige eeuw en Auschwitz overlevende, hield aan zijn kamp verleden de volgende visie over:
Om in het licht te kunnen leven moet je het branden verdragen.
Ah, wat dan?
Wat als je sliep?
En wat als, in je slaap, je droomde.
En wat als je, in je droom, in de hemel was
en daar een prachtige, mysterieuze bloem plukte?
En wat als, toen je wakker werd,
je die bloem in je hand had?
Ah, wat dan?
(Samuel Taylor Coleridge 1772-1834)
Ontsnapt
Ik ben aan de beknellende band
van de aarde ontsnapt…
en heb met vrolijk-zilveren vleugels
in ’t hemelruim gedanst.
Zonwaarts klom ik en voegde me
bij de dartele, zondoorkliefde wolken…
en deed honderd dingen
waar je niet van durft te dromen.
Ik zwierde, zweefde en zwenkte.
En toen ik zwijgend het onbetreden heiligdom
van de ruimte binnenging…
strekte ik mijn hand uit
en raakte ik Gods gelaat.
(Vrij vertaald naar ‘High Flight’ van Magee, Amerikaanse piloot.)
Over geborgenheid
Geborgenheid is een oer-woord. Het duidt het besef aan dat er mensen zijn die borg staan, die herbergen en desnoods verbergen.
Over verdriet
Lang geleden verloor ik mijn lievelingszus.
Toen leerde ik wat verdriet was. Echt verdriet…
Desiderata
…
Met al zijn klatergoud,
somberheid en vervlogen dromen
is dit nog steeds een prachtige wereld.
…
De centrale stilte
“De centrale stilte heerst daar
waar geen schepsel kan binnengaan, noch een gedachte,
waar de ziel niet denkt en niet handelt
en zich niet bezighoudt met ideeën
over haarzelf of wat dan ook.”
Meister Eckhart (1260-1327)